Srebro
Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
search
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
  • Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok
Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok

Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok

Cukiernica z warszawskiej pracowni Ludwik Nasta

9,000.00 zł

Masz pytanie? Ask about product
Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok

Nast Ludwik I, srebro Warszawa 12 łut 1850 rok

 

Cukiernica skrzynkowa wykonana w warszawskiej pracowni złotniczej Ludwika Nasta I ze srebra próby 12 łut w 1850 roku. Ośmioboczna skrzynka o silnie ściętych narożach z wysklepionym wiekiem, boki obwiedzione dekoracyjnym frezem. Nóżki z motywem palmetowym, na wieku osadzony jest pełnoplastyczna figurka leżącego lwa. Na spodzie widoczna warszawska cecha probiercza dla sreber próby 12 łut, znak warsztatowy złotnika w formie pisanego kursywą nazwiska Nast oraz cecha "Z 1851" (Zapas 1851), oznaczająca wyroby wykonane do 1850 roku, sprzedawane zaś w 1851 po wprowadzeniu nowego systemu probierczego z nowo wprowadzoną, zaborczą cechą probierczą "84". Cukiernica o wymiarach ; wysokość 11 cm, szerokość 16 x 11 cm, waga 653 gram. Stan zachowania doskonały, celowo zachowana naturalna patyna czasu.

LUDWIK NAST I – Złotnik urodzony ok. 1801 roku. Data przybycia do Warszawy i rozpoczęcia samodzielnej pracy jest nieznana. Jego syn, również Ludwik urodził się około 1830, w 1840 żona Julia wzmiankowana jest również jako złotnicza. Pracownia Nasta działalność rozpoczęła w drugiej połowie lat 20 XIX wieku. Po śmierci Ludwika I pracownię i skład wyrobów srebrnych prowadziła Julia do 1854 roku, kiedy syn Ludwik II, uzyskawszy mistrzostwo , przejął ją na swoje nazwisko. Firma zakończyła działalność w 1887 roku. Znakiem firmowym wytwórni NASTÓW było wyobrażenie węża pożerającego własny ogon. Cecha imienna pisana była kursywą Nast , LNast.