Wojciech Kossak "Śmierć Przyjaciela", olej 1923 rok

Wojciech Kossak, "Śmierć Przyjaciela", wzruszająca praca największego polskiego batalisty. Olej / tektura 1923 rok. Praca przedstawia nostalgiczną scenę śmierci Ułana, któremu w ostatniej drodze towarzyszy wierny przyjaciel. W prawym dolnym rogu imienna, odręczna sygnatura artysty wraz z datą "Wojciech Kossak 1923". Obraz zachowany w oryginalnej, drewnianej ramie o wymiarach 46,5 x 38 cm, w świetle ramy 32 x 23 cm. Na odwrocie odbita oryginalna pieczęć składu materiałów malarskich Róży Aleksandrowicz w Krakowie, ulica Basztowa 11. Ogólny stan zachowania doskonały !!

Wojciech Kossak (Paryż 1856- Kraków 1942). Syn i uczeń Juliusza Kossaka, ojciec Jerzego, kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej i w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 r. był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-1894), Berezyna (1895-1896), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900). Niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni. W późniejszym okresie twórczości malował masowo sceny rodzajowe, batalistyczne, portrety z koniem w roli głównej.