Zygmunt Bieniulis / Wł. Miecznik, brąz Warszawa

 "Syrenka Warszawska" , brąz patynowany autorstwa Zygmunta Bieniulisa wykonany w warszawskiej pracowni brązowniczej Władysława Miecznika. Prezentowana rzeźba przedstawiająca emblematyczny dla Warszawy motyw Syrenki jest najbardziej rozpoznawalna zarówno dla autora kompozycji, jak i dla pracowni Wł. Miecznika. Rzeźba jest bardzo duża, widoczna, wysokość 46 cm ! Na podstawie widnieje bardzo ciekawa, pamiątkowa dedykacja będąca niewątpliwą gratką kolekcjonerską.

"Z okazji 50 -lecia istnienia Królewsko - Belgijskiej Federacji Hokeja na Trawie w uznaniu zasług ofiaruje Polska Sekcja Hokeja na Trawie w Warszawie. Bruksela w 1954 roku"

Losy pracowni brązowniczej Władysława Miecznika nierozerwalnie związane są z historią Warszawy. Pracownia założona została w 1936 roku. W czasie kataklizmu II wojny światowej to właśnie z niej pochodziły nieoficjalnie stworzone dla Państwa Podziemnego polskie orzełki i odznaki bojowe. Miecznik fałszował również pieczęcie niemieckich instytucji potrzebne do podrabiania dokumentów. Kamienica zlokalizowana przy ulicy Świętokrzyskiej, gdzie znajdował się warsztat i mieszkanie odlewnika, spłonęła w czasie powstania. Miecznikowi udało się jednak wydobyć spod gruzów narzędzia i wyroby. Heroiczna decyzja o odbudowie odlewni w całkowicie zrujnowanym mieście oddaje charakter tamtych dni i pragnienie warszawiaków, by wrócić do siebie, żyć i pracować w stolicy. W 1946 roku wznowił działalność w Warszawie na ul. Marszałkowskiej 108 pod starą nazwą, potem zmienioną na Władysław Miecznik Artystyczna Pracownia Brązowniczo-Grawerska. Pracownia była znana z miniatur pomników warszawskich w brązie, nagród sportowych, pucharów, kompletów na biurko, medalionów, medali, insygniów, rzeźby kameralnej według starych wzorów oraz tablic pamiątkowych w brązie instalowanych w kościołach, urzędach i na ulicach Warszawy.

Zygmunt Bieniulis ( 1895 Warszawa - 1963 Warszawa) Studiował w latach 1914-17 w Szkole Rzemiosła Artystycznego i Sztuki Stosowanej w Warszawie, a następnie w lata 1917-24 w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Uprawiał rzeźbę w drewnie, gipsie oraz kości, zajmował się malarstwem i grafiką, a także ilustracją książkową. Jest autorem takich rzeźb, jak: głowa „F. Chopina”, „Pierwszy rok nauki”, „Syrena Warszawska”. Brał udział w Ogólnopolskich Wystawach Plastycznych Muzeum Narodowego w latach 1951, 1952, 1953.