Szwartz Jan Maciej, solnice kolekcjonerskie, Warszawa ok. 1800 roku

Wyjątkowa para kolekcjonerskich solniczek wykonanych w wybitnej, warszawskiej pracowni złotniczej Jana Macieja Szwartza (1772-1828) około 1800 roku. Forma oszczędna, ponadczasowo elegancka, utrzymana w stylu klasycystycznym. Srebro 12 - łut. Na każdej z solniczek widoczna cecha srebra, w polu prostokątnym o zaoblonych narożach nazwisko pisane kursywą M.Szwartz oraz znak warsztatowy złotnika w formie znaku miejskiego m-sta Warszawy - wyobrażenia Syrenki w polu owalnym. Srebro grubościenne, ciężkie, waga łączna 232 gram, szerokość 12,5 cm, wysokość 9 cm. Wnętrza oryginalnie, grubo złocone. Stan zachowania doskonały, naturalna patyna czasu.

Jan Maciej Szwartz (1772-1828) - złotnik przybyły do Warszawy prawdopodobnie z Gdańska w ostatniej dekadzie XVIII wieku. Wyroby swoje wystawiał na wystawach przemysłu krajowego. W 1817 roku zostaje podstarszym cechu. Wiadomo, że w pracowni Szwartza w 1827 roku sztukę majsterską wykonał Karol Filip Malcz. Srebra Szwartza wyróżniają się doskonałością techniczną, mają doskonałe proporcje, przy prostej, lecz wystudiowanej formie oraz oszczędnej dekoracji złożonej najczęściej z motywów typowych dla późnego klasycyzmu.