Strona główna
Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
search
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
  • Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok
Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok

Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok

Studiura w "Święto Kawalerii" Wojciech Kossak 1934 rok

0,00 zł

Masz pytanie? Napisz do nas
Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok

Wojciech Kossak, "Święto Kawalerii", olej 1934 rok

 

 Obraz patriotyczny klasy muzealnej ! Wojciech Kossak, olej / sklejka 1934 rok. Wspaniała praca wybitnego artysty, najlepszego polskiego batalisty, miłośnika koni wykonana z okazji Święta Kawalerii. Obraz o wymiarach 58 x 45,5 cm, w świetle ramy 45 x 35 cm, rama drewniana, złocona płatkowo z pięknym materiałowym passe - partoua. W prawym, dolnym rogu widoczna odręczna sygnatura artysty wraz z datą 1934 oraz tytuł pracy " Studyura w "Święto Kawalerji". W 1934 roku Wojciech Kossak poświęciwszy prawie rok pracy wykonał dzieło "Święto Kawalerii polskiej", które ofiarował Muzeum Narodowemu w Krakowie. Oferowana przez nas praca jest drugim znanym, tak samo tytułowanym przez artystę obrazem z tego wydarzenia, które to Wojciech Kossak wykonał w tym samym roku. Obraz po profesjonalnej, zachowawczej konserwacji polegającej na umyciu i zabezpieczeniu lica. Ogólny stan zachowania absolutnie doskonały !!!

Wojciech Kossak (Paryż 1856- Kraków 1942). Syn i uczeń Juliusza Kossaka, ojciec Jerzego, kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej i w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 r. był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-1894), Berezyna (1895-1896), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900). Niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni. W późniejszym okresie twórczości malował masowo sceny rodzajowe, batalistyczne, portrety z koniem w roli głównej.