S.Węglewski /Grodno, muzealna cukiernica, srebro 12 ok. 1840 roku

Ogromna cukiernica z bardzo niszowej, a jednocześnie doskonałej pracowni złotniczej Węglewski z Grodna. Srebro 12 łut, czas powstania ok.1840 roku. Cukiernica w formie dużej szkatuły na rzucie prostokąta o mocno zaokrąglonych narożach. Ścianki górą i dołem lekko wklęsłe, w części środkowej mocno wybrzuszone. Na każdej z czterech ścianek widoczne dekoracyjne plakiety, wieko lekko wysklepione z dużą roślinną plakietą. W części dolnej, górnej oraz na rancie wieka obiega taśma dekoracyjna z trzema różnymi motywami floralnymi. Cukiernica jest niespotykanie duża o wymiarach 17 x 12 cm, wysokość 9,5 cm, waga 705 gram ! Wnętrze cukiernicy mieści w sobie 1 kg cukru !! Na spodzie widoczna imienny znak warsztatowy złotnika pisany kursywą Węglewski oraz cecha probierni 12 - łut dla terenu ówczesnej Polski, w tym wypadku probierni z Grodna.

Absolutnie unikatowe srebro, które śmiało można nazwać obiektem muzealnym ! W Polsce jedynie Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym posiada dwie cukiernice Węglewskiego (nawet Muzeum Narodowe nie ma w swoich zbiorach sreber Węglewskiego). Srebra Węglewskiego są nieosiągalne na rynku antykwarycznym !!!

Ciekawostką jest to , iż złotnik Węglewski nie występuje w dostępnej literaturze, zaś jego imienny znak warsztatowy jest mylnie przypisywany probierni warszawskiej. Jako złotnik z polskiego ówcześnie Grodna jest błędnie opisany również w zbiorach w/w Muzeum w Kazimierzu, jak i mylnie jego prace jako złotnika warszawskiego oferowane były w największym polskim domu aukcyjnym.